Stel je voor, je gaat 3 weken lekker op vakantie, alleen hoe moet je dan bloggen? Sommige vakantiebestemmingen hebben WI-FI. Je kunt dan nog gewoon je vaste blogpatroon aanhouden. Maar als je geen WI-FI of een andere manier hebt om te internetten? Je kunt een gastblogger nemen die voor jou blogposts maakt. Maar waarschijnlijk wil je het liefst zelf posts schrijven. Vandaag wil ik met jullie het gevoel delen, dat ik heb als je 3 hele weken - ja dat zijn 21 lange dagen - niet kunt of mag bloggen.
Ik heb het wel eens gehad dat ik een paar weken op vakantie was en dat ik niet kon bloggen. Ook hebben Laura en ik een hele lange tijd niet geblogd. Toen het nieuwe schooljaar begon, hadden we het erg druk met huiswerk. We hadden gewoon geen tijd, zelfs niet in de weekenden. In de zomer, ongeveer in juli, zijn we begonnen. Toen was het zomervakantie en hadden we alle tijd. Soms was er wel een beetje stress, want we hadden nog niet zoveel inspiratie. Het lukte ons om bijna elke dag wel een artikel te publiceren. Bezoekers hadden we weinig en we hadden zelden een comment. In die tijd vond ik het niet zo heel erg als ik geen artikel had gepubliceerd.
Sinds de kerstvakantie hebben we het bloggen weer opgepakt en zijn we om de dag gaan schrijven. Nu zou ik het toch erg vervelend vinden als ik 3 weken niet kon bloggen. Elke dag bezoeken mensen onze blog, en we hebben ook bezoekers die comments achterlaten. Ik word daar altijd heel blij van. Iedere dag zit ik wel even achter de computer om de mail te checken en blogposts te schrijven.
Het gevoel dat ik heb als ik 3 weken niet mag bloggen is een beetje moeilijk te omschrijven. Misschien is het wel herkenbaar bij sommige andere bloggers. Maar het voelt alsof je iets bent vergeten, zo’n leeg gevoel. Ik wil dan telkens op de een of andere manier even kunnen kijken of er nog nieuwe mailtjes zijn en natuurlijk artikelen schrijven. Als je vaak blogt geeft het je een soort van dwang om steeds nieuwe artikelen te schrijven. Het is niet dat je verslaafd bent aan bloggen, maar je vindt het wel heel erg belangrijk.
De blog betekent veel voor mij. Zelfs als ik op school zit heb ik al zin om naar huis te gaan, even kijken of er nog nieuws is en natuurlijk andere blogs bekijken. Daarom vind ik het ook heel erg als ik 3 weken niet kan/mag bloggen. Ik vind het belangrijk dat onze volgers nog steeds met plezier de artikelen kunnen lezen. Wanneer ik 3 weken niet kan/mag bloggen, heb ik het idee dat iedereen zich afvraagt waarom ik niks meer schrijf. En er zullen waarschijnlijk ook minder bezoekers komen.
Je hebt natuurlijk ook andere situaties waarin je niet kunt bloggen. Bijvoorbeeld als het internet eruit ligt. Wij hebben dan nog wel geluk dat we met zijn tweeën bloggen. Ik kan dan een artikel op Word schrijven en ik geef het op een USB stick aan Laura en zij publiceert het op de blog. Maar het kan ook zijn dat je straf hebt van je ouders dat je 3 weken niet mag bloggen. Het is wel een vervelende straf, want als je een goed lopende blog hebt vraagt iedereen zich af waar je bent.
Als ik in de situatie zou zitten dat het internet het niet doet zou ik denken: Grrr, ik wil mijn artikelen plaatsen, werk nou toch even mee! Maar als ik de straf zou hebben 3 weken niet bloggen, zou ik hopen dat de drie weken in sneltreinvaart voorbij zouden zijn. Kortom, niet kunnen of mogen bloggen is gewoon een straf.
Heb jij wel eens een paar weken niet kunnen bloggen? En hoe heb je het toen opgelost?
XOXO Amy
