Beachgirls1802: Heb jij dat ook?

Soms zijn er echt van die momenten waarvan je denkt: Waarom moet mij dit nou overkomen? Waarschijnlijk snappen jullie precies wat ik bedoel, daarom leek het me leuk om een paar momenten op een rijtje te zetten en eens lekker te lachen. Een groot deel is mijzelf overkomen, maar er zit er ook eentje tussen die één van mijn vriendinnen is overkomen. Ben je benieuwd? Klik dan gauw verder.

Heb jij dat ook dat het levensgevaarlijk is om één minuut bij je kluis te zitten om je boeken te verwisselen? In de eerste is iedereen nog redelijk netjes met zijn kluisje, je last dan in de middag even een kwartiertje in om je kluisje op te ruimen. Nu komt daar helemaal niks meer van terecht en is elk kluisje alles behalve netjes. Ik heb het één na onderste kluisje en ik kan je verzekeren dat dat levensgevaarlijk is. Elke keer weer ben ik opgelucht dat er geen boeken op mijn hoofd zijn gevallen, maar dan vergeet ik dat ik ook nog moet opstaan. En ja hoor; ik stoot mijn hoofd weer eens tegen de punt van het kluisje dat boven mij openstaat.

Heb jij dat ook dat je iedere keer bijna struikelt op de trap? Als de pauze is afgelopen wordt het erorm druk op de trap. De trappen zijn breed genoeg om er met zijn drieën of vieren op te lopen en daar wordt ook goed gebruik van gemaakt. Dit is helaas ook het iritante eraan, want elke keer weer als ik op die drukke trap loop, wordt er op mijn voeten getrapt. En je raadt het al; je struikelt (bijna). En wat is er nou erger dan in die drukte van de trap te vallen?

Heb jij dat ook dat je in stilte in de lach schiet? In de les droom ik weleens weg en dan denk ik aan die leuke momenten die ik samen met mijn lieve vriendinnen heb meegemaakt. En wanneer het dan heel stil is, schiet ik in de lach, omdat ik dat ene genânte moment nog een keer ervaar. Het gevolg; iedereen kijkt je onbegrijpend aan en zit daar (met een rood hoofd). Het fijne is dan ook meteen dat je er nog een genânt moment erbij hebt.

Met scheikunde doen we veel proefjes, meestal zijn ze heel simpel, maar ik vind het meestal wel leuk om te doen. Toen we een keer een wat moeilijkere proef gingen doen, ging het mis. Dit is mij trouwens niet overkomen, maar ik stond er wel bij (en keek ernaar). We moesten de temperatuur bijhouden, dus de thermometer zat in een vloeistof. Op een gegeven moment begint die thermometer te roken en daarna ontploft het. Ik heb nog nooit mijn scheikunde docent zo verbaast zien kijken. Het was zó grappig en nog steeds plagen we elkaar daarmee, want we geven elkaar steeds te schuld.